– Studia: Wydział Filozoficzno-Historyczny UJ; Kierunek: psychologia, w latach 1977-1982; uzyskanie dyplomu w 1982 r. Praca magisterska „Niektóre aspekty psychologicznej sytuacji rodzin macierzystych schizofreników” pod kierunkiem dr Heleny Sawickiej
– Od 1982 r. do 2019 r. praca w Klinice Psychiatrii Dzieci i Młodzieży Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego, początkowo w Oddziale Dziecięcym, a od 1985 r. w Ambulatorium Terapii Rodzin
– 1990 r. – uzyskanie specjalizacji I stopnia w zakresie psychologii klinicznej
– 1996 r. – uzyskanie specjalizacji II stopnia w zakresie psychologii klinicznej
– 1993 r. – certyfikat psychoterapeuty Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego
– 2004 r. – certyfikat superwizora psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego
– 2006 r. – European Certficate of Psychotherapy wydany przez The European Association for Psychotherapy (EAP)
– Od 1994 r. prowadzę prywatną praktykę psychoterapeutyczną: do 2011 r. w Centrum Psychoterapii w Krakowie, a następnie w niezależnym gabinecie psychoterapeutycznym
Niektóre ważniejsze odbyte szkolenia:
Szkolenia w zakresie systemowej terapii rodzin ( m.in. praca własna z genogramem rodziny pochodzenia; problematyka zaburzeń jedzenia, przemocy i nadużycia seksualnego, nieukończonej żałoby w rodzinie, konsultacji rodzinnych, terapii par, pracy terapeutycznej z użyciem teamu reflektującego, superwizji w terapii rodzin, podejścia strukturalnego, podejścia narracyjnego i in.), prowadzone przez:
- prof. Helma Stierlina (Niemcy) – 1984, 1995
- dr Florence Kaslow (USA) – 1988
- prof. Marię Orwid (Polska) – 1990-1993
- dr Hugh Jenkinsa (Wielka Brytania) – 1991, 1993
- dr Gianfranco Cecchina (Włochy) – 1992
- dr Klausa Deislera (Niemcy) – 1993, 1994, 1996, 1997
- prof. Bryana Laska (Wielka Brytania) – 1993
- prof. Alana Cooklina i współpracowników (Wielka Brytania) – 1994, 1996
- prof. Toma Andersena (Norwegia) – 1994
- doc. dr hab. Bogdana de Barbaro (Polska) – 1994-1998
- dr Satu Stierlin (Niemcy) – 1995
- prof. Salvadore Minuchina (USA) – 2003
- dr Thomasa Kellera (Niemcy) – 2003
- dr Esther Perel (USA) – 2006
- prof. Mony Elkaima (Belgia) – 2008
- prof. Harlene Anderson (USA) – 2009
- dr Hugh Foxa (Wielka Brytania)– 2010
- dr Petera Robera (Belgia) – 2011